Samen gouden tranen laten glinsteren

Hoe komen rouw en verlies de school binnen? En wat ‘moeten’ we er mee? Vanuit de ontwikkeling die kinderen doorlopen hebben zij de behoefte om meer te leren over rouw, verlies en de dood. Ook nemen zijn vanuit ervaring deze onderwerpen mee de klas in. Hoe ontwikkelen kinderen zich ten aanzien van de dood en wat betekent dit voor de verschillende leeftijden? Welke ruimte voelen zij om aan te haken met hun persoonlijke levensverhaal. En hoe geven wij in de klas ruimte aan herinneren en herdenken?

Mijn gouden traan richt zich op het integreren van rouw en verlies in het onderwijs. Deze thema’s verdienen een plek in het onderwijs. Ze zijn net zo goed een onderdeel van het schoolleven als alle andere ‘leuke’ onderwerpen. Het is zo belangrijk dat kinderen gezien worden met hun ‘gouden traan’. Deze tranen geven niet alleen het verdriet weer maar ook de kracht van het kind. Mijn missie is om deze gouden tranen te laten glinsteren. Ik wil zorgen voor erkenning van het verdriet. We willen altijd maar doorgaan maar het verdriet mag gezien worden. Ik wil iets geven, wat ik zelf heb gemist. We willen in onze maatschappij altijd graag dingen oplossen, maar pijn en verdriet verdwijnen niet met een SMART doelstelling. Ik help leerkrachten de steun te bieden aan kinderen en maak het bespreekbaar. Leren over de dood, geeft het leven zoveel meer betekenis. Het levensverhaal van een kind is, zo jong als ze zijn, voorgoed veranderd, al zijn ze zich er nog niet altijd van bewust. Erkenning kan het verschil maken voor de verdere ontwikkeling.