Blog

Moederdagtips

Ik schreef dit gedicht vanuit dat wat ik om me heen zag in het onderwijs. Er zijn scholen waar de keuze wordt gemaakt om geen cadeautjes te knutselen omdat dit voor kinderen die een vader of moeder moeten missen, moeilijk en pijnlijk kan zijn. En natuurlijk is dit waar. Maar ook is dit een aanhaakmoment om erkenning te geven aan het verhaal van deze kinderen en tevens een levensles voor alle kinderen.

Er zijn ook kinderen die stilzwijgend hetzelfde maken als de kinderen uit hun klas omdat ze niet lastig willen zijn en niet op willen vallen. Iets weghouden en uit de weg nemen is beschermen op de verkeerde manier volgens mij. Wel kun je kijken naar mogelijkheden. En het allerbelangrijkste is misschien wel: vraag aan het kind waar het behoefte aan heeft.

In deze blog deel ik een aantal praktische tips waaronder het mama-ritueel en bespreek ik zes boeken die ondersteunend en erkennend kunnen zijn voor kinderen en jongeren die een moeder moeten missen.

Praktische tips

  • Lamineer een tekening (dan is deze neer te leggen op de begraafplaats of herdenkingsplek).
  • Schrijf een naam of herinnering op een mooie steen
  • Maak een mooie vorm van strijkkralen. Ook dit kun je goed neerleggen op een herdenkingsplek, binnen of buiten).
  • Een klein presentje of kaartje van de leerkracht kan voor erkenning zorgen. Niet alle kinderen vinden dit prettig: volg het kind goed en kijk naar de unieke behoeften van een kind.
  • Een mama-samen-moment kan een waardevol ritueel zijn voor in de klas. Download hier het mama-samen-moment voor thuis of in de klas.

Boekentips

Overal en ergens, Pimm van Hest & Sassafras de Bruyn

Yolanda verliest haar moeder en gaat naar haar op zoek. In verbinding met de dierbaren om haar heen vindt ze uiteindelijk haar moeder. Ze vindt haar moeder in herinneringen, in anderen, in dingen, in emotie. Haar zoektocht heeft haar de mogelijkheid om stukje bij beetje het verlies van haar moeder te integreren in haar leven. Op deze manier kan ze verbinding maken met de toekomst. Yolanda ontdekt dat mama overal is.

Ik wil je nooit vergeten, Joanna Rowland & Thea Baker

Een prentenboek dat gaat over het gemis van een dierbare. Er wordt niet specifiek genoemd om wie het gaat en daardoor is dit boek passend in veel verschillende situaties. Herinneringen staan centraal en geven het meisje, de hoofdpersoon, veerkracht en troost. In het boek maakt het meisje een doos voor herinneringen. Ze gaat naar plekken toe waar ze graag kwam met diegene die ze mist en ze vraagt aan andere mensen herinneringen. Ze verzamelt allerlei dingen die haar verbinden met de persoon die ze mist en vult de doos. Het boek eindigt met een prachtige tekst.

Je zult altijd bij me zijn

Waar ik ook ben

Als ik je mis

Dan denk ik aan je

En ik zal je nooit vergeten

Ik krijg tranen in mijn ogen als ik aan je denk, Ineke van Essen

Wat dit boek bijzonder maakt zijn de verhalen van kinderen die een ouder verloren zijn. Het boek behandelt alle verschillende aspecten van rouw: wat is er gebeurd, wat is er veranderd, hoe voel je je, waar ga je naar toe als je dood bent, ik denk aan jou en weer naar school. Het is een boek vol afwisseling: tekeningen, tekst, informatie. Een boek om samen met een kind stukje voor stukje te lezen. En voor kinderen om in te bladeren en om herkenning te vinden. Volwassenen kunnen zich met dit boek verdiepen in de wereld en beleving van kinderen. Bijvoorbeeld de ervaring van Roeland (10 jaar):

‘Er is bij ons op school niemand die ook een vader of moeder heeft die is doodgegaan. Wel een jongetje waarvan de ouders gescheiden zijn. Die kan ook niet naar zijn vader. Van de vijfhonderd kinderen die bij ons op school zitten ben ik de enige. Ik praat er nooit over dat mijn moeder dood is.’

Ik mis mama, Rebecca Cobb

Een boek voor jonge kinderen dat door middel van heldere en korte teksten het verlies en gemis van een moeder bespreekt. Veel ruimte voor de wirwar aan gevoelens die je kunt ervaren wanneer je een dierbare verliest. De tekeningen ondersteunen deze gevoelens op een krachtige manier.

Lene op het dak van de wolken, Marieke van Riel & Irma van Osch

Een boek voor kinderen vanaf acht jaar. Lene is haar ouders verloren door een brand en woont nu samen met haar broertje bij haar tante, oom en oma. Dit boek kan heel mooi zijn om samen te lezen om dat er wordt geschreven over het vraagstuk rondom de dood. Wat is dat nu eigenlijk? En kan het dat je op een bepaalde manier toch nog contact hebt met jouw overleden dierbaren? Het dak van de wolken is plek waar volgens Lene haar ouders zijn, en waar ze hen in haar dromen af en toe ontmoet. Ook hoort ze haar ouders soms of voelt ze iets in haar lichaam, een kriebel. Haar oma begrijpt Lene.

In het boek staat ook een mooi hoofdstuk over de juf op school die een herinneringentafel gaat maken met de kinderen. De juf vertelt over het verlies van haar oma. En nodigt ook de kinderen uit hun ervaringen te delen. Lene kan vertellen over haar ouders. Dit gedeelte van het verhaal laat goed zien hoe belangrijk die erkenning op school is.

Verder zonder jou, Daan Westerink

Een boek met ervaringsverhalen van jongeren die een dierbare zijn verloren. De verschillende verhalen laten het unieke karakter van rouw zien. En het mooie vind ik dat iedere jongere aan het einde van zijn verhaal tips geeft aan school, andere jongeren en de omgeving. Dit boek helpt je om je te verplaatsen in de belevingswereld van jongeren en het kan jongeren steunen in het idee dat zij niet alleen zijn.

Download hier een uitgebreide lijst met boeken over het verlies van een moeder
Klik hier voor boeken over het verlies van een vader

Blog

De rode ballon, Nadja Van Sever

Dit boek gaat over sterrenkindjes: kinderen die in de baarmoeder of net na de geboorte overlijden. Wat mooi en waardevol dat er naast prentenboeken over dit onderwerp nu ook een jeugdboek is rondom dit onderwerp. Voor kinderen vanaf acht jaar om zelf te lezen: het mooiste is in de nabijheid van of samen met een volwassene. Maar ook is dit boek zeker voor ouders, leerkrachten en coaches om te lezen. Want wow, dit boek geeft zoveel inzichten en invalshoeken en laat je het rouwproces van kinderen en ouders meebeleven.

Het verhaal

De mama van Sem heeft een baby in haar buik en hij wil zo graag dat het een broertje is. Dat vertelt hij ook aan iedereen. Maar dan blijkt het bij de controle niet goed te gaan met de baby in de buik. En het is ook nog een zusje; Sem had juist aan iedereen verteld dat hij een broertje zou krijgen. Er worden verschillende onderzoeken gedaan, maar het zusje van Sem kan niet gezond meer worden en zal dood geboren worden. Het verhaal neemt je mee in het hele proces van verheugen op een nieuw gezinslid, het slechte nieuws, hoop, afscheid nemen, het schuldgevoel van Sem om dat hij eigenlijk een broertje wilde, en verder leven.

Twee perspectieven

In het begin is het even wennen aan de wisseling van perspectief. Het verhaal begint met de baby in de buik die vertelt hoe het daar is bij mama. Daarna lees je het volgende hoofdstuk verder vanuit de belevingswereld van Sem. Zo wisselen deze twee perspectieven elkaar elk hoofdstuk af. Wat in het begin wennen is, blijkt een mooie rijke benadering van het verhaal. Bijzonder is dat je als lezer ook baby Kato, al is ze overleden, steeds beter leert kennen. En daarmee voel je gelijk de erkenning voor alle sterrenkindjes. Want ook al is ze dood, haar leven blijft een onderdeel van het gezin. Zo is de boodschap van Kato aan het einde.

‘Want wij zijn broer en zus! En wij zijn sterk en dapper voor altijd.’

Magisch denken

‘Hij zal alle karweitjes opknappen en zorgen dat mama niets hoeft te doen. Dan sterft zijn zus niet! Daar is hij zeker van.’

Alle dilemma’s en overtuigingen waar een kind tegenaan kan lopen bij zo’n groot verlies, komen aan bod. Bovenstaand citaat laat zien hoe kinderen kunnen denken. Door iets te doen hopen ze dat ze op kunnen lossen wat er aan de hand is. Kinderen kunnen nog magisch denken: ze denken bijvoorbeeld wanneer ze goed luisteren, dat het weer kan worden zoals het was. Of ‘als ik niet had gedacht dat ik eigenlijk een broertje wilde, was mijn zusje niet doodgegaan.’

Toekomst

Sem heeft toch de behoefte om op een bepaalde manier na te denken over zijn zusje in de toekomst. Hij houdt van voetballen en wilde heel graag een stoer zusje. Eerst wilde zijn ouders zijn zusje ‘Saar’ noemen. Maar Sem heeft een meisje in de klas dat Kato heet, dat vindt hij een veel stoerdere naam. Zijn ouders besluiten hun dochter Kato te noemen.

‘Hij zal een tekening maken van Kato als voetballer. Ze moet een truitje dragen met haar naam erop en schoenen met noppen.’

De rode ballon

De titel van het boek is een metafoor. Opa vertelt aan Sem dat de rode ballon het lichaam van Kato is, hij blaast de ballon op en bindt een touwtje om het uiteinde. ‘Het rubber is het lichaam van Kato. Maar binnenin zit de lucht. Die zorgt ervoor dat de ballon leuk wordt.’ Als de lucht eruit is, heb je niet veel meer aan de buitenkant. Maar de lucht is niet weg, die is overal om ons heen. Zo is het ook bij je zus. Haar lichaam is net als de ballon, een leeg omhulsel. Maar zij is hier bij ons, net als de lucht.’

Ik ben enorm onder de indruk van deze uitleg. Wat kan een rode ballon tezamen met de uitleg uit het boek een mooie opening zijn voor een les over ‘de dood’(zie tips voor de leerkracht onder aan deze blog).

Rouwhoekje (=koesterhoekje) in de klas

Natuurlijk lees ik dit boek met de bril van rouw- en verliesbegeleider voor het onderwijs. En wanneer de meester een hoekje heeft gemaakt in de klas, is dit schrikken voor Sem. Wilde hij dit wel? Er is niets aan hem gevraagd en hij heeft geen beslissing kunnen nemen over dit hoekje in de klas.

Belangrijk dat dit ter sprake komt in het boek. Want daaruit komt de behoefte van kinderen om op een of andere manier eigenaarschap over de situatie te voelen, duidelijk naar voren. Goed bedoeld van de meester, maar zoveel krachtiger als er aan Sem gevraagd wordt wat hij wil. Kinderen kunnen heel goed aangeven wat ze willen.

Eerlijk en open

Het verhaal laat voor kinderen veel ruimte over om na te denken en te filosoferen waar iemand ‘is’ na de dood. En ook is er duidelijke taal, soms met humor, die kinderen in eerlijkheid vertelt hoe dingen gaan; in het ziekenhuis, tijdens de begrafenis, in de rouwgroep, op school en bij de psycholoog.

Belangrijke organisaties en jaarmomenten

Verschillende organisaties die zich inzetten voor ondersteuning na het verlies van een sterrenkindje komen voorbij in het verhaal. Dit maakt het actueel en informatief. En verschillende belangrijke jaarmomenten zijn een rode draad in het verhaal: hoe ga je om met een jaardag van iemand die is overleden? En hoe ervaar je Kerstmis en Oud en Nieuw?

Veel herkenning

Tijdens het lezen vond ik veel herkenningspunten. Soms bracht het me terug in de tijd en voelde ik weer heel goed wat ons gezin meemaakte toen mijn broertje plotseling overleed. En zo’n herkenningspunt zorgt voor een glinstering in mijn gouden traan: aandacht voor herinneringen en het gevoel dat je niet alleen bent. Dat maakt dit boek compleet, alle invalshoeken zijn aanwezig.

Tips voor leerkrachten

-Lees het boek eerst zelf en schrijf de zinnen die jou raken op met daarachter de nummers van de bladzijden.

-Wanneer je de opgeschreven zinnen bekijkt, kun je soms een thema of rode draad herkennen.

-Aan welke gebeurtenissen in jouw eigen leven linken de passages die je het meeste raken?

-Voor welke kinderen in jouw klas kan dit boek connectie hebben met hun eigen levensverhaal?

-Welke vragen kunnen kinderen stellen na het lezen van dit boek? Brainstorm deze even onder elkaar op een blaadje of in een word-document.

-Welke zinnen kun je gebruiken om met kinderen een open gesprek aan te gaan over rouw en verlies?

– Wil je het boek gaan voorlezen dan kun je als intro eerst een rode ballon meenemen en uitleggen wat opa vertelt aan Sem. Dit is een mooie beeldende uitleg waar ieder kind over na kan denken en zijn mening en levenservaring aan kan koppelen. Houdt ook rekening met religie en verschillende zingevende verhalen die kinderen van huis uit meekrijgen.

Organisaties die genoemd worden:

Het Berrefonds

VZW Boven de Wolken

Met Lege Handen