Blog

6 mini-tranen-posters om te downloaden

Ik maakte zes mini-tranen-posters voor gouden tranen in de klas. Ze kunnen je ondersteunen om rouw en verlies een plek te geven in de klas. Via onderstaande knop kun je ze downloaden.

Blog

Ik zou willen dat mijn leerkracht wist: met downloads

Misschien heb je de werkvorm van Kyle Schwartz uit de Verenigde Staten al een keer voorbij zien komen. Een simpele zin en enkele briefjes hebben in veel klassen al een groot verschil gemaakt in de levens van kinderen en in het gemeenschapsgevoel in de klas. Haar visie is dat alle kinderen het verdienen om voor gezorgd te worden en dat start met wat de leerlingen wensten dat we zouden weten. Voor inspiratie kun je de volgende hashtag bekijken of natuurlijk haar boek lezen. Een aanrader!

#iwishmyteacherknew

Ik besloot haar boek te lezen omdat haar werkvorm iets bewerkstelligt wat voor kinderen zo belangrijk is: erkenning, gezien worden, je verhaal kunnen vertellen en bouwen aan sterke relaties in de klas. Deze werkvorm kan een bijdrage leveren aan glinsterende gouden tranen. Daarom wil ik ook in Nederland zoveel mogelijk leerkrachten enthousiast maken voor deze vorm. Zeker aan het begin van het schooljaar kan dit een groot verschil maken: een gouden start van het schooljaar.

Stappenplan

In dit document heb ik het stappenplan dat Kyle in haar boek beschrijft, vertaald zodat je er in je klas mee aan de slag kunt. Ook zitten er bladen in dit pakket die je direct kunt uitprinten en gebruiken. Daarbij heb ik aanvullingen gemaakt. zodat je de versie kunt kiezen die bij jou en de kinderen in jouw klas past. Laten we verbinden en inspireren via de hashtag #ikzouwillendatmijnleerkrachtwist

1.Vertel het doel van deze activiteit

‘Het is voor juffen en meesters heel belangrijk om een goede band op te bouwen met de kinderen in de klas. Het is waardevol om elkaar goed te leren kennen.’ Voor jongere kinderen kan volstaan: ‘Ik geef om jullie. Ik wil graag meer van jullie weten zodat ik een betere leerkracht kan zijn.’ Wanneer kinderen ouder zijn, kun je meer uitleg geven over de achtergrond: ‘Er zijn veel dingen die leren beïnvloeden. En als jullie leerkracht wil ik weten hoe jullie leven er buiten school uit ziet’

2.Wees een voorbeeld

En deel zelf bijvoorbeeld ook een schoolervaring of iets anders wat de leerlingen in jouw klas zouden moeten weten. Je zou ook kunnen zeggen. #ik zou willen dat mijn leerlingen wisten….

3.Wees duidelijk over de mogelijkheden

De leerlingen hebben de controle. Ze kunnen de vraag op verschillende niveaus beantwoorden. Een antwoord kan ook zijn: ‘Ik zou willen dat mijn leerkracht wist dat ik graag blokfluit speel als ik thuis ben.’ Of: ‘ ik hou van dino’s.’ Vertel de leerlingen dat het oké is om een grappig, serieus, vrolijk of verdrietig antwoord op te schrijven. Niets opschrijven behoort ook tot de opties. Of iets wat ze leuk vinden in de klas, of juist niet. Ze kunnen ook aangeven of ze graag iets veranderd zouden zien in de klas.

4.Zoveel briefjes als je wilt

Vertel de kinderen dat ze zoveel briefjes mogen schrijven of tekenen als ze willen

5. Jonge kinderen kunnen tekenen wat ze willen zeggen

Eventueel kun jij erbij schrijven wat ze getekend hebben, zoals leerkrachten van jonge kinderen wel gewend zijn om te doen. Ik heb Kyle, de bedenker van deze werkvorm gesproken, en ze zei dat er inderdaad leerkrachten zijn van jonge kinderen die de werkvorm op deze manier uitvoeren. Bij de werkbladen die je uit kunt printen zitten bladen met meer ruimte om te tekenen.

6. Geef de kinderen verschillende opties voor het delen van hun antwoord

Ze kunnen hun antwoord oplezen in de kring. Ze kunnen er ook voor kiezen dat jij hun antwoord voorleest of dat jij het antwoord alleen voor jezelf leest. Kinderen kunnen de mogelijkheid hebben om hun naam er niet op te zetten. Wanneer oudere kinderen zich zorgen maken, is het misschien nodig om aan te geven dat volledige anonimiteit niet mogelijk is. Leerkrachten zijn immers vaak goed in het herkennen van handschriften.

Onderaan het briefje kunnen kinderen aangeven: ‘ ik wil hier met je over praten.’ Geef deze optie voorafgaand als mogelijkheid en schrijf de zin eventueel op het bord.

7. Wees je als leerkracht bewust van het feit dat er een antwoord kan komen dat actie vereist

Je kunt kinderen niet beloven dat het tussen hen en jou blijft. Of dat het binnen de muren van de klas blijft. Wanneer leerlingen zich er zorgen over maken kun je zeggen dat je het briefje privé houdt maar dat je ook doet wat je moet doen om de veiligheid van de leerlingen te waarborgen.

8. De uitvoering van deze activiteit kan per klas verschillen

Er kunnen gesprekken volgen en voortvloeien uit deze activiteit. Het kan zijn dat je een thema verder wilt uitwerken. Je kunt er dan materiaal bij zoeken, zoals een geschikt boek of andere werkvormen en activiteiten.

9. Vertel dat jij als leerkracht er bent om hen te helpen leren en dat het soms ook nodig is om kinderen te helpen met situaties buiten school

Benadruk dat jij er als leerkracht altijd bent om mee te praten. Dit kun je niet vaak genoeg zeggen. En dat je als leerkracht wilt weten wat hun passie is en waar ze nieuwsgierig naar zijn, waar ze over dromen en wat hun doelen zijn.

10. Zorg eventueel voor een waardevolle of creatieve herhaling van deze activiteit later in het schooljaar

Je zou kunnen denken aan: #ik wou dat de koning wist of #ik wou dat de directeur wist. Een ander idee is om een brievenbus in de klas te zetten die leerlingen het hele schooljaar de gelegenheid geeft om iets te delen met de leerkracht.

Blog

Een stralende papa, Suzanne Kuit – van der Loo & Astrid Maria Bos

Wanneer ik het boek van Suzanne voorbij zie komen, is mijn nieuwsgierigheid meteen gewekt. De verscheidenheid aan invalshoeken met betrekking tot rouw is steeds meer divers en ook dit boek schijnt een nieuw licht op dit belangrijke onderwerp. Suzanne heeft vanuit haar eigen ervaring, het verliezen van haar man en de vader van haar kinderen, een warm verhaal geschreven over afscheid nemen en opnieuw verbinden. Met daarin veel ruimte voor de persoonlijke unieke wijze om dit vorm te geven. Een boek waar kinderen én ook volwassenen erkenning en herkenning in kunnen vinden.

Het verhaal

Het verhaal vertelt over een elfenfamilie die woont in een huisje op de zevende tak van Grootmoeder Boom: drie elfenmeisjes, papa-elf en mama-elf. Mama-elf heeft een baby in haar buik. Ze zijn heel gelukkig samen maar dan voelt papa-elf zich ziek. Hij doet er alles aan om beter te worden, en eventjes voelt hij zich beter. Maar uiteindelijk wordt zijn lijfje toch weer zwakker en moeten ze afscheid van elkaar nemen.  

Continuing bonds

Het verhaal besteedt zeker aandacht aan het verdriet van het afscheid nemen en elkaar missen. Maar ook is daar ruimte voor een andere manier van verbinden. Papa-elf wordt Papa-engel en geeft alle elfenmeisjes en mama-elf een warme boodschap vol vertrouwen mee. In feite gaat het boek heel erg over continuing bonds: een begrip uit de rouwliteratuur waar de laatste tijd veel aandacht voor is. Dit houdt in dat voor veel mensen het ondersteunend en veerkracht-gevend is om uit te gaan van een band die ook na de dood blijft bestaan.

Kleine tekens van verbinding

De blijvende band wordt mooi beschreven in de kleine tekens die de elfenmeisjes vinden in hun alledaagse leven: een glinstering in hun gouden traan.

  • Een zachte, warme aai van de wind langs de wangen.
  • Een bijzonder mooi bloemetje tijdens het plukken.
  • Zo hoog schommelen alsof papa-engel het elfenmeisje vrij in de lucht liet zweven.
  • Denken aan papa-engel en je hart warm voelen worden.
  • In dromenland samen zijn.

Dit zijn mooie voorbeelden om met kinderen te kijken of ook zij kleine tekens vinden. Het zal je soms verbazen waar kinderen mee komen.

Feeëriek en ruimte voor realiteit

Het boek doet qua verhaal en illustraties feeëriek aan maar ook wordt er ingegaan op de feiten die kinderen nodig hebben om de dood beter te begrijpen: om dit te integreren in hun ontwikkeling.

‘De volgende ochtend was papa-engel bij Grootmoeder Boom. Zijn lijfje lag stil op bed. Hij was doodgegaan. Zijn lijfje voelde koud en kon niet meer kijken, praten of bewegen.’

Verbeeldende taal en levenslessen

Een prachtig boek als je houdt van verbeeldende taal waar eigen ervaringen en levenslessen aan gekoppeld kunnen worden.  Met veel ruimte voor de eigen wijze manier van rouwen en een band die altijd blijft bestaan. Absoluut een boek voor glinsterende gouden tranen.