Dag Beer, Jane Chapman

Dit is een fijn verhaal om in de klas voor te lezen. Niet alleen wanneer een acute situatie zich voordoet, maar juist ook in het kader van Gouden levenslessen. Dit verhaal kan een aanhaakmoment voor kinderen creëren om een stukje van hun eigen levensverhaal te delen.  In deze blog deel ik een aantal elementen uit het verhaal en geef ik tips voor in de klas.  

Dag Beer

Beer ging dood op een vrijdag, terwijl het gras schitterde in de zon….

Met deze zin begint het verhaal van Beer en zijn vrienden. Het boek is van groot van formaat en daardoor kunnen kinderen (en volwassenen) verdwalen in de kleurrijke sfeervolle tekeningen. Ze versterken de tekst op prachtige wijze. Een boek over iemand missen, verdriet voelen en uiten, samenzijn in vriendschap en verder leven. Absoluut een boek voor glinsterende gouden tranen.

Ongeloof

Beer en Mol kunnen bijna niet geloven dat Beer er niet meer is. Ze geven de persoonlijke spullen van Beer de gewoonlijke plek en zijn in de war. Het element tijd wordt mooi uitgelicht door de loop van het verhaal. De seizoenen verstrijken: en nog altijd denken ze aan Beer. Dit ondersteunt een belangrijke levensles die we kinderen mee kunnen geven: een verlies hoort voor altijd in jouw levensverhaal. Ook in de verschillende schooljaren.

Een mooie dag

Beer en Mol voelen verschillende emoties en gaan op hun eigen manier met verdriet om. Ze troosten elkaar en zijn blij dat ze elkaar hebben.  En als de lente weer bijna begint, zingt Bever: ‘Wat een mooie dag!’ Ze gaan naar een speciale plek: de boomhut van Beer. Ze vinden het fijn om daar te zijn en maken samen met vrienden de boomhut af.

Sprankjes veerkracht

Ze ontdekken waar Beer mee bezig was en maken zijn werk af. De klusgeluiden, het samenwerken, samenzijn met vrienden: het lijkt alsof Beer er weer is. Ze delen herinneringen en vertellen verhalen. Samen zijn dit sprankjes veerkracht waar ook veel kinderen zich in zullen herkennen. Een schilderij van het sterrenbeeld ‘De grote beer’ maakt het project extra speciaal. Als het avond is gaan de lantaarns aan, zodat niemand bang hoeft te zijn in het donker. Precies zoals Beer altijd deed.

Uitzicht

Als de luiken van de boomhut opengaan, hebben de vrienden een prachtig uitzicht. Een uitzicht op de wijde wereld. Ik interpreteer dit als een symbool voor verder leven met de herinneringen aan Beer in hun leven: een blik op de toekomst. Ze zien het sterrenbeeld van de Grote Beer, schijnend voor altijd. Een prachtige symboliek die ook voor kinderen fijn kan zijn en waar ze hun eigen betekenis aan kunnen geven.

‘Beer wist dat daar de wijde wereld was,’ glimlachte Bever, ‘en die wilde hij ook aan ons laten zien.’  

Tips voor in de klas:

• Boomhut ontwerpen. Wanneer je tot de grote uitklapbladzijde leest, en deze nog niet laat zien. Kun je de kinderen een eigen boomhut van Beer laten ontwerpen/tekenen/bouwen/knutselen.
• Persoonlijke spullen. In het verhaal hangt Bever de hoed en hamer van Beer aan het haakje waar ze altijd hangen. Heb jij persoonlijke spullen van een iemand die je mist?
• Persoonlijke spullen. Welke twee dingen passen echt bij jou en laten zien wie je bent? Als leerkracht kun je een voorbeeld geven door twee items/symbolen te benoemen of te laten zien die echt iets over jou vertellen.
• Troostlijst van de dieren. Wat geeft de dieren in het verhaal troost? Hier kunnen de kinderen een lijst van maken.
• Mijn troostlijst. Geef de kinderen een papier en laat ze tekenen/opschrijven  wat hen troost biedt. Mooi om klassikaal te bespreken dat dit voor iedereen anders is, al zal je soms dingen kunnen herkennen bij de ander.
• Tijd. Zit er een eindtijd aan iemand missen? Een vraag om een gesprek met de kinderen te openen.
• Speciale plek. De boomhut is een speciale plek voor Beer en daardoor ook voor Bever en Mol nadat Beer is doodgegaan. Heb jij ook zo’n speciale plek?