Mijn eigen gouden traan
Over Esther
Mijn eigen gouden traan, het verlies van mijn broertje Bastiaan, was de start van mijn missie. Het duurde jaren om inzicht te krijgen in mijn eigen gouden traan. Dat die traan bijzonder was, wist ik al als zesjarig meisje. Maar weten hoe ik zorg moest dragen voor mijn gouden traan, voor mijn rouw, was een lang proces.
Mijn traan glinsterende regelmatig: mooie herinneringen, de muziek die ik speelde, een warm gezin waarin ik opgroeide, een fijne leerkracht. Dat waren goede stimuli.
Ook was ik vaak de glinstering even kwijt. Dan voelde mijn gouden traan dof, soms zelfs als een belasting. Het verdriet, de onzekerheid, je anders voelen en angst zorgden voor moeilijke tijden.
Gedurende mijn leven snapte ik het steeds beter. Door kennis over rouw ging ik mijn gouden traan steeds beter begrijpen, Met terugwerkende kracht glinsterde hij nu ook in het verleden voortdurend. Ik snapte waar al die moeilijke gevoelens bij hoorden. Zo waardevol!
Mijn gouden traan laten glinsteren is een levenslang proces. Maar de manieren om te zorgen voor mijn gouden traan breiden zich uit om een manier die bij mij past; op mijn eigen wijze.
Mijn missie: handreiking geven voor glinsterende gouden tranen in het onderwijs! Zo onwijs belangrijk en heel erg mogelijk. Echt waar.