Blog

Een stralende papa, Suzanne Kuit – van der Loo & Astrid Maria Bos

Wanneer ik het boek van Suzanne voorbij zie komen, is mijn nieuwsgierigheid meteen gewekt. De verscheidenheid aan invalshoeken met betrekking tot rouw is steeds meer divers en ook dit boek schijnt een nieuw licht op dit belangrijke onderwerp. Suzanne heeft vanuit haar eigen ervaring, het verliezen van haar man en de vader van haar kinderen, een warm verhaal geschreven over afscheid nemen en opnieuw verbinden. Met daarin veel ruimte voor de persoonlijke unieke wijze om dit vorm te geven. Een boek waar kinderen én ook volwassenen erkenning en herkenning in kunnen vinden.

Het verhaal

Het verhaal vertelt over een elfenfamilie die woont in een huisje op de zevende tak van Grootmoeder Boom: drie elfenmeisjes, papa-elf en mama-elf. Mama-elf heeft een baby in haar buik. Ze zijn heel gelukkig samen maar dan voelt papa-elf zich ziek. Hij doet er alles aan om beter te worden, en eventjes voelt hij zich beter. Maar uiteindelijk wordt zijn lijfje toch weer zwakker en moeten ze afscheid van elkaar nemen.  

Continuing bonds

Het verhaal besteedt zeker aandacht aan het verdriet van het afscheid nemen en elkaar missen. Maar ook is daar ruimte voor een andere manier van verbinden. Papa-elf wordt Papa-engel en geeft alle elfenmeisjes en mama-elf een warme boodschap vol vertrouwen mee. In feite gaat het boek heel erg over continuing bonds: een begrip uit de rouwliteratuur waar de laatste tijd veel aandacht voor is. Dit houdt in dat voor veel mensen het ondersteunend en veerkracht-gevend is om uit te gaan van een band die ook na de dood blijft bestaan.

Kleine tekens van verbinding

De blijvende band wordt mooi beschreven in de kleine tekens die de elfenmeisjes vinden in hun alledaagse leven: een glinstering in hun gouden traan.

  • Een zachte, warme aai van de wind langs de wangen.
  • Een bijzonder mooi bloemetje tijdens het plukken.
  • Zo hoog schommelen alsof papa-engel het elfenmeisje vrij in de lucht liet zweven.
  • Denken aan papa-engel en je hart warm voelen worden.
  • In dromenland samen zijn.

Dit zijn mooie voorbeelden om met kinderen te kijken of ook zij kleine tekens vinden. Het zal je soms verbazen waar kinderen mee komen.

Feeëriek en ruimte voor realiteit

Het boek doet qua verhaal en illustraties feeëriek aan maar ook wordt er ingegaan op de feiten die kinderen nodig hebben om de dood beter te begrijpen: om dit te integreren in hun ontwikkeling.

‘De volgende ochtend was papa-engel bij Grootmoeder Boom. Zijn lijfje lag stil op bed. Hij was doodgegaan. Zijn lijfje voelde koud en kon niet meer kijken, praten of bewegen.’

Verbeeldende taal en levenslessen

Een prachtig boek als je houdt van verbeeldende taal waar eigen ervaringen en levenslessen aan gekoppeld kunnen worden.  Met veel ruimte voor de eigen wijze manier van rouwen en een band die altijd blijft bestaan. Absoluut een boek voor glinsterende gouden tranen.