Blog

Ik mis Milo, Pim Lammers & Sanne te Loo

Toen ik een preview van dit boek voorbij zag komen, trok de kaft mij direct aan. De voorkant van het boek geeft een zomers en warm gevoel. En dat in combinatie met een verhaal dat het gemis van een geliefd dier centraal stelt, leek me een fijne combinatie. Inderdaad is dit een aansprekend verhaal met ruimte voor een grapje en een twist. Bovendien bieden de illustraties een manier om aan te haken met eigen avontuur-herinneringen. In deze blog zal ik een aantal elementen uit het verhaal toelichten en ik sluit af met tips voor in de klas.

Ik-boodschap

Ik mis Milo. Deze drie woorden maken direct duidelijk dat dit verhaal over missen gaat. De jongen mist zijn schildpad Milo. De illustratie op de rechterpagina laat dit gemis in gevoel en beeld goed zien. En wat doe je dan als je van mama een nieuw huisdier uit mag kiezen? Het verhaal neemt je in de zoektocht van de jongen om het gemis van zijn lieve schildpad Milo te integreren in zijn leven.

Ik mis Milo.

Voelen

Via symbooltaal wordt uitgelegd dat de jongen zijn schildpad mist. Hij voelt dit in zijn hart, hoofd en buik. Zo fijn dat deze holistische benadering en het op meerdere niveaus kunnen ervaren van verlies middels dit verhaal ook aan kinderen kan worden uitgelegd. Het nodigt uit tot reageren en eventueel benadrukken van gevoelens en waar je dit kunt voelen.

Dat ik Milo mis, voel ik overal. In mijn hart, in mijn hoofd, in mijn buik.

Avonturen en herinneringen

Avonturen en herinneringen worden vol verbeelding gedeeld in dit verhaal. En ook alle andere redenen waarom Milo zo fantastisch was. Nadat er in het verhaal aandacht is geweest voor deze aspecten, wordt er benadrukt dat de jongen en Milo voor altijd bij elkaar hoorden. Wanneer ook in een kinderboek benadrukt wordt dat er sprake kan zijn van een blijvende band, word ik hier heel blij van.

Milo en ik hoorden bij elkaar

Plekje in huis

Er zijn zoveel waardevolle details te ontdekken op de tekeningen. Zo zie je op een beeld van een kamer verschillende plekken waar aan Milo gedacht wordt: een foto, tekeningen, een kaarsje een een beeldje. Heel mooi gedaan en dit benadrukt naar mijn mening dat het belangrijk kan zijn om een plek te hebben om naar toe te gaan: waar je kunt herinneren en herdenken. Heb je bijvoorbeeld een koesterhoekje thuis of in de klas? Of is er een andere fijne plek om naar toe te, gaan?

Samen een beetje

De afsluiting van het verhaal vind ik verrassend en met een mooie boodschap. De jongen komt tot de conclusie dat geen een andere schildpad is zoals Milo. Wel heeft elke Schildpad wel iets herkenbaars dat doet denken aan Milo.

Samen zijn ze wel een beetje zoals Milo.

Een heel klein beetje.

Tips voor in de klas

  • Eigen huisdier. Dit boek kan een mooie starter zijn om samen te praten over dieren die worden gemist.
  • Plek om naar toe te gaan. De jongen heeft herinnerplekjes gemaakt in huis. Hoe zouden de kinderen een herinnerplekje willen maken?
  • Ik mis….. Het verhaal begint met de zin ‘Ik mis Milo’. Drie woorden die heel duidelijk aangeven wie (of wat) er gemist wordt. Je kunt de kinderen uitnodigen deze drie woorden ook op te schrijven. Wie missen zij? Maak er eventueel een lijst van.
  • 761 973 893 redenen. De jongen geeft in het verhaal heel veel redenen waarom hij Milo mist. Kinderen kunnen ook een lijst met redenen bedenken. En samen nadenken over de vraag waarom de jongen zo’n groot aantal aangeeft. Dit is fijn voor de kinderen die graag in hoeveelheden en getallen denken.
  • Avontuur-herinneringen. In het verhaal worden een soort van avontuur-herinneringen gedeeld. Heerlijk om kinderen avonturen te laten bedenken met een geliefd dier. Ze kunnen dit beschrijven of tekenen. Tevens fijn om dingen te bedenken die je nog zou willen doen met een dier dat gemist wordt.